εφ' ω

ἐφ' ᾧ και ἐφ' ᾧτε (Α)

υπό τον όρο..., με τον σκοπό να..., για τον λόγο αυτό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + δοτ. εν. ᾧ τού ουδ. τής αναφ. αντων. ὅς, ἥ, ὅ].